De magie van het compliment

Vorige week sloot ik een training zo af: ik vroeg de deelnemers om de persoon rechts van hen een compliment te geven. Wie een compliment ontving, was dan als volgende aan de beurt. Een persoonlijke kroon voor elke deelnemer terwijl iedereen luistert!

Het is heerlijk om deze ‘opdracht’ te geven. Niemand verwacht het, sommige deelnemers kijken verrast, anderen beginnen te glimlachen, sommigen lijken gespannen (en soms probeert iemand te ontsnappen – dat voorkom ik dan).

De vonk en de sluiers

Werkt de complimentenronde in elke groep? Toch in bijna elke groep. Het liefst stel ik deze vraag als er tijdens de training iets ‘magisch’ gebeurt.  Noem het de ‘vonk’ die je als trainer voelt overspringen: er is appreciate voor elkaar gegroeid, ze hebben samen genoten, de maskers zijn (even) afgezet. Die vonk kan je laten groeien door de complimenten. Het is ook genieten om te zien welke deelnemer wat heeft opgemerkt bij de ander: deelnemers doorprikken even elkaars sluier.

Observeren

De complimentenronde zorgt altijd voor verrassingen, als je goed observeert. Zoals de deelneemster die bij ’t naar buiten wandelen tegen haar buurman vertelt hoe fijn het is dat die buurman net haar passie opmerkte. Of de deelneemster die mij enkele dagen nadien mailt om mij te bedanken voor die mooie afronding. Of de deelneemster die je plots drie centimer ziet groeien nadat haar buurvrouw iets heel moois zei. Soms is het de kleine glimlach. Soms is het het onverwachte compliment dat je als trainer zelf krijgt.

De keuze van onze focus

En soms is het de opmerking achteraf: “Al goed dat ik naast iemand zat aan wie ik iets kon vertellen, want bij X had ik niets weten te zeggen.” Dan komt misschien het meest interessante gesprek op gang: over de kracht van de focus op positieve aspecten, hoe klein die aspecten ook zijn.

Het is voor veel mensen een uitdaging om te focussen op het positieve. Terwijl dat net zo belangrijk is om samen te werken als groep of als team.