Stap trager dan je hartslag vraagt
Ik verzorg een workshop ‘Samenlezen met anderstaligen’ voor medewerkers van de Taalpunten in Vlaams-Brabant. Ik mag hen warmmaken voor samenlezen met anderstaligen… Dit is het uitgelezen moment om deze mensen echt te laten ervaren hoe literaire teksten, intense emoties en (nog) niet perfect Nederlands, zo mooi samengaan.
We starten met een stukje uit ‘Ik zie jou, zie jij mij’ van Siska Goeminne. Ik heb al gemerkt dat deze tekst werkt bij heel verschillende doelgroepen: mensen die Nederlands leren, kinderen, hooggeschoolde volwassenen, psychisch kwetsbare mensen…
En jawel, ook hier gooien de deelnemers meteen hun gevoelens op tafel: dat ze zelf zo weinig stilstaan. Ze zouden zelf wel meer willen stilstaan. Wat dat toch is met onze levens?
Goh, en ze vinden die zinnen zo mooi, zo eenvoudig en met mooie en vanzelfsprekende beelden. Eén van de eerste zinnen blijft haken. Ze herhalen de zin enkele keren: “En vooral ook dat zoveel mensen komen en gaan, dat weinigen stilstaan.”
Ik knik naar Liesbet, die in Antwerpen de Taalpunten coördineert, en deze dag op touw heeft gezet. De groep hier rond de tafel, die hebben we mee. Dankzij die mooie tekst van Siska Goeminne, die telkens weer werkt. En dankzij dat geweldige gedicht ‘Laat’ van Leonard Nolens:
En natuurlijk ook omdat die methodiek altijd weer werkt: samen een tekst lezen, samen genieten, samen verrast zijn hoe je als groep ervaringen op tafel legt en samen groeit.
En taal, weinig Nederlands of meer Nederlands kennen? Ja, dat is belangrijk. We starten met de taal die deelnemers hebben, en groeien samen naar meer.
We vertrekken naar huis met een enthousiast ‘tot ziens’. Met ons allen hebben we er zin in om in 2017 Samenlezen met anderstaligen echt op poten te zetten in hun Taalpunten. Vlaams-Brabant, here we come!